زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

تفسیر التنزیل و التحریف




تفسیر التنزیل و التحریف اثر احمد بن محمد سیاری (م ح ۲۶۸ ق)، از محققین بنام امامیه و اکابر مفسران شیعه می‌باشد.


۱ - معرفی مفسر


القراءآت، تفسیر التنزیل و التحریف اثر ابوعبداللّه احمد (م ح ۲۶۸ ق) فرزند محمد بن سیار بصری اصفهانی کاتب معروف به سیاری و منسوب به جدش سیار، از محققین بنام امامیه و اکابر مفسران شیعه. مفسر در عصر امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) کاتب آل طاهر بود. حدیث و تفسیر را از امامین علی الهادی و امام حسن عسکری (علیهما‌السّلام) اخذ کرد.
مـفسر از مشایخ سلامة بن محمد مهزیار است و ثقة الاسلام کلینی بر روایات مفسر اعتماد کرده و ابن ادریس در مستطرفات از مولفات وی و تفسیر او نقل می‌کند. و عده‌ای از علما از تفسیر او نقل کرده‌اند.

۲ - معرفی تفسیر


عـلامـه میرزا حسین نوری نسخه‌ای از این تفسیر را داشته است و در کتاب خویش مستدرک الوسائل از‌ ایـن تـفسیر نقل می‌نماید و همچنین نسخه نفیسی در کتابخانه شیخ محمد سماوی مـوجـود بوده است و شیخ حسن بن سلیمان حلی از این تفسیر به نام التنزیل و التحریف یاد کرده است. سعد بن عبداللّه در کتاب مختصر بصائر نقل می‌نماید.
وی از جـمـله مفسران شیعه است که چند تفسیر در فنون قرآن تالیف نموده است از جمله: ثواب القرآن و از دیگر آثار وی کتاب الغارات. النوادر. الطب.
الفهرست سال وفات وی را ۳۶۸ ق یاد کرده است و احتمالا اشتباه است چون ابن حجر در لسان المیزان وی را از علمای اواخر مائه سوم ذکر نموده است.
[۱] امین، سید محسن، اعیان الشیعة، ج۳، ص۱۱۶.    
[۲] طوسی، محمدبن حسن، الاستبصار، ج۱، ص۳۶.    
[۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۱، ص۲۰۹.    
[۴] صدر، سیدحسن، تاسیس الشیعة، ص۳۶۶.
[۵] اردبیلی، محمدبن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۶۷.    
[۶] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۱۷، ص۵۲.    
[۷] ابن داود، حسن بن علی، رجال، ص۲۲۹.    
[۸] علامه حلی، حسن بن یوسف، رجال، ص۳۰۲.    
[۹] شیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال کشی، ص۶۰۶.    
[۱۰] نجاشی، احمدبن علی، رجال، ج۱، ص۸۰.    
[۱۱] شیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال، ص۳۹۷.    
[۱۲] شیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال، ص۳۸۴.    
[۱۳] شیخ طوسی، محمدبن حسن، الفهرست، ص۶۶.    
[۱۴] ابن حجر عسقلانی، احمدبن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۲۵۲.    
[۱۵] ابن شهرآشوب، محمدبن علی، معالم العلماء، ص۴۹.    
[۱۶] خویی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۷۱-۷۳.    


۳ - پانویس

 
۱. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعة، ج۳، ص۱۱۶.    
۲. ↑ طوسی، محمدبن حسن، الاستبصار، ج۱، ص۳۶.    
۳. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۱، ص۲۰۹.    
۴. ↑ صدر، سیدحسن، تاسیس الشیعة، ص۳۶۶.
۵. ↑ اردبیلی، محمدبن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۶۷.    
۶. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۱۷، ص۵۲.    
۷. ↑ ابن داود، حسن بن علی، رجال، ص۲۲۹.    
۸. ↑ علامه حلی، حسن بن یوسف، رجال، ص۳۰۲.    
۹. ↑ شیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال کشی، ص۶۰۶.    
۱۰. ↑ نجاشی، احمدبن علی، رجال، ج۱، ص۸۰.    
۱۱. ↑ شیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال، ص۳۹۷.    
۱۲. ↑ شیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال، ص۳۸۴.    
۱۳. ↑ شیخ طوسی، محمدبن حسن، الفهرست، ص۶۶.    
۱۴. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمدبن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۲۵۲.    
۱۵. ↑ ابن شهرآشوب، محمدبن علی، معالم العلماء، ص۴۹.    
۱۶. ↑ خویی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۷۱-۷۳.    


۴ - منبع

سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن سوم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۲۰.    


رده‌های این صفحه : تفاسیر روایی | تفاسیر شیعه | تفسیر | تفسیرهای شیعه قرن 3 (قمری) | علوم قرآن | کتاب شناسی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.